From: Nelle Hens
Subject: Re: Toverstroming
Date: 28 November 2017 at 11:54:02 GMT+1
To: Ann Van Dessel
Dag Ann,
Bedankt voor de dichtbundel en de foto’s.
Nog eens mijn excuses voor de traagheid. Ik heb de laatste weken namelijk mijn mails gemeden.
Ik heb besloten dat ik de gedichten pas op het moment zelf wil ontmoeten. Het is daarbij belangrijk om te weten wanneer die precies zullen plaats vinden en door wie ze worden voorgelezen.
Hoeveel gedichten worden er in totaal voorgelezen?
Drie gedichten laten dansen lijkt me mooi, maar jij hebt daar een beter zicht op. Ook voor de volgorde.
Ik zie het zo voor me:
Telkens wanneer ik met een gedicht in ontmoeting ga gaan, zet ik me voor aanvang op (een zichtbare) plek waar die dans zal plaats vinden. Ik luister naar het gedicht en dans daarna in stilte met de klanken die nog in de ruimte blijven echo-en. De duur van de dans is enkele tot 5 minuten (?).
Wat Erik kan vertellen (achteraf?):
dat ik in ontmoeting treedt met je poëzie: ‘Ik beluister hoe het gedicht beweegt of beweging brengt in mijn lichaam en vertrek vanuit dat gevoel naar een dans. Het is dus niet het gedicht dansen of uitbeelden, maar hoe het gedicht me persoonlijk raakt, hoe het resoneert en beweging toelaat.
Verder ligt mijn intentie in het ‘geven’ van de dans. Dus niet het tonen, maar het laten zien.’
Is dat helder? Ik zit zo verdiept in het thema, dus geef maar een seintje waneer het niet duidelijk is.
Liefs,
Nelle
Ann Van Dessel schrijft:
‘Op 2 december wordt ‘Toverstroming’, de nieuwe poëziebundel van Ann Van Dessel, uitgegeven door Uitgeverij P Leuven, voorgesteld aan het publiek.
Dat gebeurt in de parochiekerk van Haacht Station. Op velerlei manieren geven mensen stem aan de gedichten van Ann.
Lezers lezen voor. Een grafisch kunstenaar maakt een linosnede. Volksmuzikanten spelen liedjes op zelfgemaakte instrumenten. Een (delegatie van een) a-capellakoor zingt een gedicht in vier stemmen. Een bevriend schrijver beschrijft op pittige wijze hoe de avond tot stand kwam.
En Nelle Hens geeft een dans.
En hoe.
Nelle gaat in ont-moeting met de poëzie zoals die wordt gebracht door de toevallige lezer. Zij luistert met lijf & leden, met hart & ziel naar de vertolking van diverse gedichten. Heel haar wezen neemt waar wat in en achter de woorden ligt. Haar lichaam spreekt een woordenloze taal, geeft stem aan de ont-moeting. Nelle luistert opnieuw. Nu naar de stemkleur van haar eigen lichaam. Terwijl ze de bewegingen van haar lichaam volgt, ontstaat de dans. De mensen kijken en geven met hun ogen, hoofd en hart mee vorm aan de dans.
De toeschouwer die met open hart de dans ontvangen, wordt diep geraakt en ontroerd door de subtiele taal die Nelles lichaam spreekt. Dit is dans met een hoofdletter: een gave. Een geschenk voor de danser. Een geschenk van de danser.
In de dans van Nelle is geen spoor te sprokkelen van verlangen naar zelfverwerkelijking. Integendeel. Haar dans vraagt om te zijn. De dans is. De danser maakt plaats voor de dans en de aandachtige toeschouwer voelt het eigen hart resoneren met de lichaamstaal van de dans. De gave wordt genade.
Wie de beschrijving van deze beleving moeilijk kan volgen, één goede raad:
gun jezelf een ont-moeting met (de dans van) Nelle, ontvang de dans, ont-moet jezelf in de dans.’
– Met dank aan Ann Van Dessel, 2017-12-27
ONT MOET 
1 thought on “Ont-moet Ann Van Dessel”